กรงรักพิศวาสลวง / แก้วจอมขวัญ หนังสือใหม่

‘อเล็กเซย์ ชินาธิป เดล ปิเอโร่’ เจ้าหน้าที่เอฟบีไอที่ได้รับมอบหมายให้สืบคดีค้ายาเสพติดข้ามชาติ
ขณะแฝงตัวเป็นสายลับเพื่อปฏิบัติหน้าที่ชิงตัวประกัน เขากลับได้พบว่า
หญิงสาวหนึ่งในตัวประกันนั้น แท้จริงแล้ว ‘น่าสงสัย’ ว่าจะเป็น ‘คนร้าย’ เสียเอง
จริงอยู่ที่เธอมีสัดส่วน 34-23-36 เซ็กซี่ขยี้ใจ ตัวเท่ามด แต่อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกสุดสะบึม
ก้าวเดินแต่ละทีทำเอาหัวใจชายชาตรีแทบจะวางวาย... ให้ตายสิ! เพอร์เฟกต์โคตร!
แต่เขาก็ต้องตัด ‘ความอยาก’ นั้นทิ้ง แล้วบุกเข้าไป ‘ชิงตัวคนร้ายในคราบสาวสวย’ ออกมาให้จบๆไปเสีย!

‘ปอถัก’ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหลังกลับออกมาจากป่า แมคก็ยิ่งรุกเธอหนักขึ้นเรื่อยๆ 
เธอยอมรับว่าเขาหล่อ แมน กล้ามใหญ่ และน่าเร้าใจ แต่เธอรู้อะไรดีๆและลึกมากกว่านั้นว่า...
พ่อเทพบุตรเดินดิน สุภาพบุรุษที่สุดในโลกคนนั้นเป็นจอมหลอกลวง ปลิ้นปล้อน และไว้ใจไม่ได้!
เขาไม่มีชื่อที่แท้จริง เขาไม่มีตัวตนอยู่จริง!
คำรักทั้งหมดที่เขาพร่ำบอกมาตลอดก็เพียงเพื่อเป้าหมายบางอย่างที่เขาต้องการจากเธอเท่านั้น!
แถมบางครั้งก็ทำเฉยเมย เย็นชา ใจดำ ไม่เหลือบแลมายังเธอแม้แต่น้อย เหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
แถมยังคอยลอบมองผู้หญิงอีกคนด้วยความรักใคร่อย่างสุดซึ้ง
เฮงซวย! ปอถักจึงรู้แล้วว่า ถึงเวลาที่เธอควรจะลบเลือนผู้ชายไม่จริงใจคนนี้ออกจากหัวใจเสียที
แต่สำหรับแมคแล้ว หากถ้าเขาได้ชอบใคร แล้วพบว่าเธอคนนั้นจะ ‘หนี’ และ ‘ลืม’ เขาล่ะก็
เขาได้เตรียมวางแผน ‘พันธนาการ’ เอาไว้แล้ว...
เขาจะ ‘ยัดเยียด’ ร่างกายของเขาให้เธอได้เชยชมอย่างถึงใจ ชนิดที่ว่า ‘ถึงเธอไม่อยาก’ เขาก็จะจัดให้!

“ผมขอนอนกับปอได้ไหม” อเล็กเซย์ก้มหน้าลงไปหา
“ดะ...เดี๋ยว!” สองมือยกขึ้นปิดริมฝีปากที่เกือบจะแตะปากตัวเองเอาไว้ได้ฉิวเฉียด
“มะ...แมค... คุณกำลังทำให้ฉันกลัวนะคะ ยะ...อย่าล้อเล่นแบบนี้สิ... ปล่อยฉันแล้วก็กลับห้องดีกว่านะคะ”
“ไม่ได้เล่น แต่จะเอาจริง ผมอยากนอนกับปอ” เขาย้ำเจตนาชัดๆ
“มะ...ไม่ได้!” เขาบอกว่าอยากนอนกับเธอ คุณพระ!
หญิงสาวหลับตาปี๋ ขนลุกซู่ ทั้งกลัวทั้งอายจากการเสียดสีของเนื้อตัวที่ตอนนี้อะไรบางอย่างกำลังดุนดันอยู่แถวต้นขา
เธอไม่ใช่เด็กน้อยห้าขวบ ถึงจะได้ไม่รู้ว่าไอ้อะไรบางอย่างน่ะมันอะไร
“รังเกียจผมหรือปอ ถึงได้หลับตาหนีหน้าอย่างนั้น อย่าหลับตาหนีหน้าผม อย่าทำเหมือนกับว่าปอไม่ต้องการผม
ลืมตามองผมปอถัก” เขาสั่งพร้อมกับบังคับด้วยริมฝีปาก
“มะ...แมค... อย่านะ ไม่เอา”
ปอถักสะดุ้งเฮือก ลืมตาขึ้นทันควันเมื่อริมฝีปากอุ่นจัดแตะลงบนเปลือกตา
“ผมต้องการปอ จะไม่ให้ปอไปไหนทั้งนั้น ไม่สนอีกแล้วว่าปอจะพร้อมหรือไม่พร้อม
อะไรก็ตามที่ทำให้ปอไม่ไปจากผม ผมจะทำ”
ปลายลิ้นร้อนตวัดลากไล้จากมุมปากซ้ายไปขวาอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่ง
ก่อนจะกลับไปขบเบาๆที่...