ราตรีพิศวาสมาเฟีย / แก้วจอมขวัญ หนังสือใหม่

มื่อบุตรสาวมาเฟียใหญ่ตระกูล ‘การ์เซียโน่’ ของอิตาลีต้องหนีการตามล่าของศัตรู
มาเคาะประตูห้องในโรงแรมขอความช่วยเหลือจาก ‘ภาคินทร์ สหเสนา’ มหาเศรษฐีหนุ่ม เจ้าของบริษัทจีเวลรีรายใหญ่
แต่ใครจะไปคิดว่าหล่อนจะต้องเผชิญกับสถานการณ์แบบ ‘หนีเสือปะจระเข้’
แถมจระเข้ตัวนี้ยังเป็นจระเข้บ้ากามที่หล่อเหลาและเซ็กซี่เข้าขั้นเสียอีก
หล่อนจะทำอย่างไรได้ นอกจากยอมขายผ้าเอาหน้ารอด รับสมอ้างงานค้าสวาทเพื่อรักษาชีวิตตัวเองเอาไว้ก่อน
เช่นเดียวกับภาคินทร์... เพียงค่ำคืนแรกของการเดินทางมาติดต่องานในกรุงโรม นครแห่งความรักและความโรแมนติก
ชายหนุ่มก็ได้รับการต้อนรับอย่างไม่คาดฝันจากโสเภณีสาวผู้เร่าร้อน
ที่คู่หูธุรกิจส่งตัวมาบริการบำบัดความใคร่ให้เขาถึงห้องพักในโรงแรม
งานนี้คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม! โรงแรมก็ห้าดาว! อีตัวก็สวยระดับห้าดาว!
เอาวะ! ไหนๆเพื่อนรักก็อุตส่าห์ส่งอีตัวมาให้กกถึงเตียง จะไล่กลับไปก็เสียเชิงชายเปล่าๆ... งานนี้เขาจะจัดให้หนัก!
แต่มหาเศรษฐีหนุ่มไม่มีทางจะรู้ได้เลยว่า สัมพันธ์สวาทอันเร่าร้อนเพียงชั่วคืนจะนำความเดือดร้อนมาให้เขาอย่างไม่รู้จบ
เมื่อจู่ๆแม่โสเภณีสาวที่หายตัวไปในคืนนั้นโดยไม่ยอมรับแม้แต่ค่าตัว
กลับมาปรากฏต่อหน้าเขาอีกครั้งพร้อมกับบังคับให้เขาพาเธอหนีกลับประเทศไทยไปด้วย
นี่มันอะไรกัน พระเจ้า! ผู้หญิงขายตัวอย่างเธอไปพัวพันอะไรกับพวกแก๊งมาเฟียให้ต้องถูกตามล่าตัวอย่างนี้!
ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่! หล่อนมีเบื้องหลังอะไรซ่อนอยู่! เงื่อนงำต่างๆมันซับซ้อนไปหมด!
นี่เขาควรจะทำอย่างไรดี ระหว่างหนีการตามฆ่าเพื่อเอาตัวรอดไปคนเดียว...
กับการรับผิดชอบ หอบหิ้วแม่โสเภณีตัวยุ่งไปกับเขา และปกป้องหล่อนให้ถึงที่สุดในฐานะ ‘ผัวคืนเดียว’

“คุณจะคิดว่าฉันเป็นโสเภณีแบบเดิมก็ได้ ฉันยอมอยู่ในฐานะนั้น ขอแค่เพียงคุณอนุญาตให้ฉันอยู่กับคุณที่นี่สักพัก”
“คุณบอกผมเองว่าไม่ใช่โสเภณี”
“หมายความว่า... คุณจะไม่ช่วยฉันงั้นเหรอคะ?”
“ผมบอกแล้วหรือว่าจะไม่ช่วยคุณ?”
ท่าทางสิ้นหวังของหญิงสาวทำให้ภาคินทร์ต้องรีบพูดออกไป
“คุณจะอยู่ด้วยกันกับผม... เอมิเลีย” ความหมายของประโยค มีเพียงภาคินทร์คนเดียวเท่านั้นที่รู้ความนัยของมัน
“และที่ผมพูดว่าคุณไม่ใช่โสเภณี นั่นก็เพราะผมหมายความว่า
ผมจะไม่เอาเปรียบคุณ มันจะไม่เกิดขึ้นอีก... เว้นเสียแต่ว่าคุณจะเต็มใจ”
“ขอบคุณมากค่ะคุณคินทร์ คุณเรียกฉันว่าเอมี่ก็ได้นะคะ” เสียงใสบอกอย่างร่าเริง
“เอาล่ะ ต่อไปเรามาทำความรู้จักกันและก็คุยกันหน่อยดีมั้ยครับ ไหนๆก็จะอยู่ร่วมห้องกันแล้ว”
ภาคินทร์ลอบถอนหายใจ กักเก็บอารมณ์ความปรารถนาที่ปั่นป่วนเอาไว้
แล้วยิ้มน้อยๆกับท่าทางดีอกดีใจของเอมิเลีย
เอาเถอะ แค่เห็นรอยยิ้มหวานๆ มันก็ทำให้เขารู้สึกเป็นสุขมากแล้ว
แต่มันคงจะสุขกว่านี้ถ้าได้กดเธอลงบนโซฟาแล้วก็...