ปก 640
นิยาย ซีรีส์เดือนแห่งความรัก
นามปากกา ม่านธารา แนะนำค่ะ
แนวทำมือโรแมนติก
รายละเอียด
ใน 1 เล่ม มี 3 เรื่อง
-มิถุนาพาพบรัก
-สิงหาพาอุ่นใจ
-ตุลาพาหวั่นไหว
ปกอ่อนในซีล
ที่คั่น
โปสการ์ด
*** โปรยปราย #มิถุนาพาพบรัก ***
คนที่ใช่ เวลาอาจไม่สำคัญ แค่ใจตรงกันเท่านั้นพอ
“ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาในชีวิตตะวัน”
“ขอบคุณเช่นกัน ที่ยอมรับนัดเดตแรกของเรา และขอบคุณที่ยอมให้เข้าห้อง ทั้งที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น”
“ตะวันทำใจไว้แล้วค่ะ น่าอายจังเลย”
“น่าอายตรงไหน ตะวันน่ารักจะตาย เวลาเรียกชื่อผมนะ แทบอยากกลืนตะวันทั้งวันทั้งคืน ชุดน่าจะแห้งแล้ว ไปอาบน้ำกันดีกว่า อยากเห็นตะวันใส่ชุดนอนสวย ๆ แล้วครับ”
“อยากเห็นหรืออยากถอดคะ”
“ต้องเห็นก่อนถึงจะถอดได้ ถูกไหม” จมูกโด่งคลอเคลียซอกคอขาวนวล สองมือยังกอดเอวทรงเสน่ห์ “อยากรักตะวันให้จันทร์เห็นจังเลย จันทร์จะได้เป็นพยานความรักที่ผมมีให้ตะวัน”
*** โปรยปราย #สิงหาพาอุ่นใจ ***
‘ในช่วงเวลาแย่ ๆ ของชีวิต กวินกานต์ไม่เคยคิดเลยว่า จะได้พบผู้ชายที่เป็นเหมือนเจ้าชายในนิยาย’
“ขอโทษค่ะ รถคุณเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ” กวินกานต์พนมมือไหว้คนยืนนิ่งเป็นผีดิบ คนอะไรหน้าตาไม่ได้รับแขกเอาเสียเลย ดีที่ปากสีชมพู หน้าตาเขาไม่เหมือนคนไทย หรือจะฟังภาษาไทยไม่เข้าใจ เอาใหม่ ๆ “เอ่อ...ฉันขอโทษนะคะ เดี๋ยวขอโทรเรียกประกันมาเคลียร์ให้ค่ะ บ้านคุณอยู่แถวนี้ไหมคะ” คราวนี้พูดกับเขาเป็นภาษาอังกฤษ ด้วยความที่มีลูกค้าเป็นคนต่างชาติค่อนข้างเยอะจึงได้ภาษามาบ้าง
มาร์ตินยกมือขึ้นลูบเคราครึ้ม มือข้างหนึ่งสอดอยู่ในกระเป๋ากางเกง ใบหน้าคมเข้มก้มมองความเสียหายอีกครั้ง ลิ้นสากเลียริมฝีปากแล้วมองเลยไปถึงคนที่พูดภาษาอังกฤษพอฟังได้
“ประกันงั้นเหรอ เงินประกันคุณจะพอซ่อมรถผมหรือเปล่า เอาแบบนี้แล้วกันนะ ต่างคนต่างซ่อม คุณซ่อมรถคุณไป ส่วนรถผมผมซ่อมเอง” ดูแล้วน่าจะไม่ไหว
กวินกานต์อ้าปากค้าง นี่เขากำลังดูถูกประกันรถชั้นหนึ่งของเธอ ที่เฝ้าอุตส่าห์เก็บเงินต่อเมื่อ... พอนึกได้จึงหันไปมองแผ่นกระดาษที่ติดอยู่หน้ากระจกรถ ชิ-หายละ ประกันหมดอายุ นี่เขาคงเห็นใช่ไหม ถึงได้พูดประโยคนั้น โชคดีนะที่ยังไม่โวยวายคิดว่าเขาดูถูก แก้มเอ้ยแก้ม รถยับเยินขนาดนี้ ประกันก็ดันมาขาด
*** โปรยปราย #ตุลาพาหวั่นไหว ***
‘เพราะเคยผิดหวัง ภูดิศจึงระวังหัวใจ กระทั่งมาพบสาวน้อยหัวใจแกร่ง เธอเข้ามาเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง”
“พี่ไม่เคยคิดเลยว่า ชีวิตพี่จะมีความสุขได้มากขนาดนี้ เพราะมีหนูกับลูก พี่ถึงกลับมามีทุกอย่างอีกครั้ง” คนพูดน้ำตาซึมเล็กน้อย เพราะไม่เคยคิดเลยว่า ชีวิตตัวเองจะกลับมาสมบูรณ์แบบอีกครั้ง ต้องขอบคุณผู้หญิงหัวใจแกร่งคนนี้ คนที่คอยเป็นหลักยึดเหนี่ยว แม้ในวันที่คิดว่า จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่ในหัวใจยังเฝ้าหวังเสมอมา ว่าสักวันหนึ่ง ต้องได้เจอกันอีก หากวันนั้นไม่หวั่นไหว คงไม่มีหัวใจเข้มแข็งในวันนี้ รวมถึงมีครอบครัวสมบูรณ์และอบอุ่นอยู่ตรงหน้า
“ไม่เป็นไรนะคะ ครั้งหนึ่งหนูวุ้นก็เคยทิ้งพี่ภูไป เพราะความหวั่นไหวเหมือนกัน ให้ครั้งนั้นเป็นบทเรียนของเรา เพื่อให้เราได้เข้มแข็ง และมีความมั่นคงต่อกันมากขึ้น”
“รักหนูกับลูกที่สุดเลยค่ะ” ภูดิศประทับจุมพิตอบอุ่นลงกลางหน้าผากนูนสวย ประคองกอดภรรยาไว้ในอ้อมกอด พร้อมใจกันก้าวเดินไปข้างหน้า สายตาอบอุ่นเฝ้ามองลูกเดินแกมวิ่งด้วยความรัก