ข้าก็ว่าจะร้าย,คนโง่เช่นข้านี่แหละพระชายาท่านอ๋องห้า,อ้ายเหรินของข้าช่างน่ารังแกยิ่งนัก,ผู้แต่ง,พลอยพันแสง,นิยายรักทำมือจีนโบราณ

🍒ข้าก็ว่าจะร้าย ปก 339

เพียงเพราะเป็นบุตรอนุ หวงอี้จือจึงตกเป็นรองทุกสิ่ง แม้นแต่ภรรยาที่ได้รับก็ยังเป็นคุณหนูที่พี่ชายมิต้องการ ได้...คิดส่งนางมาให้เขาช่วยผลิตผู้สืบสกุลเช่นนั้นเขาก็จะมิปราณี

...เกินจะทนแล้วนะ! ...คำก็อ้วนสองคำก็ยังจะเรียกกันว่ายัยอ้วนอีก...นางอ้วนน้ำหนักนี้นางก็แบกเองมิได้เดือดร้อนเอาน้ำหนักไปวางบนศีรษะเขาสักนิด...ชักจะไม่โมโหจริงเสียแล้วหาได้ไร้สาระอีกต่อไป 

เฉินเฟิ่งหยาที่ทนถูกเจ้าพยัคฆ์แก่ทว่ามีปากสุนัขเรียกนางว่ายัยอ้วนบ้าง...ห่านดงบ้าง...ช้างป่าบ้าง...มาตลอดการเดินทางมันถึงจุดเดือนขึ้นมาเสียแล้ว เรื่องยอมคนนางก็ต้องดูเหตุมองผลเช่นกันซึ่งการมาเรียกนางว่ยอ้วนยัยห่านนางก็มิได้ไปอ้วนอยู่บนศีรษะเขาเมื่อใด จะมากัดนางเช่นนี้ องครักษ์ก็องครักษ์เถิด...เก่งกาจแล้วนางจะกลัวหรือไรเขามีดาบแต่นางมีกำปั้น 

🍒คนโง่เช่นข้านี่แหละพระชายาท่านอ๋องห้า ปก 399

คำที่หนึ่งท่านก็ว่าข้าเป็นคนโง...คำที่สองท่านก็เรียกขานข้าว่า'เสี่ยวจู' 

เพียงคำที่สามท่านก็ยังย้ำชัดว่าข้านั้นเป็นแม่หมูไร้ยางอาย 

...อั๊ยย่ะ!... 

ถึงข้าจะโง่เพียงใดข้าก็เป็นภรรยาท่านอยู่นะปีศาจหน้าขาว! 

........................................

ท่านอ๋องห้าก็ช่างหาเรื่องลำบากให้ตนเองแท้ๆ 

นางส่งถุงผ้าที่ตนเองกำลังเย็บอยู่ไปตรงหน้าขันทีปลอมที่ทั้งชีวิตนอกจากดาบแล้วของมีคมอย่างอื่นเขาเคยจับเสียเมื่อใด กับดอกไม้ให้แกะกลีบดอกกุหลาบมอญมันก็ดูไม่ยาก แต่ให้เขาใช้ของแหลมคมเช่นดาบทว่ามีขนาดต่างกันจนน่าตกใจเหงื่อก็ชักจะเริ่มซึมแผนหลัง สีหน้าของหลี่หยวนเซินนั้นเห็นก็น่าขบขันอย่างยิ่งขนาดหลิวกุ้ยเฟยที่เพิ่งทราบความจึงเร่งมาชำระความกับบุตรชายตัวดีของตนที่คิดอะไรพิเรนทร์คนมีอันต้องยกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงหัวเราะแล้วเลยแอบไปทรุดลงนั่งดูชมเงียบๆ ยกนิ้วเรียวสวยของตนเองแตะริมฝีปากเป็นเชิงห้ามมิให้ทุกผู้ส่งเสียงว่าในยามนี้มีนางเข้ามานั่งร่วมอยู่ 

🍒อ้ายเหรินของข้าช่างน่ารังแกยิ่งนัก ปก 399

...นางจะสวดมนต์จนเข้าซาบซึ้งในรสพระธรรมกันไปข้าง...

ดังนั้นเมื่ออู๋เหล่ยกลับมาจากธุระด้านนอกตรงกลับมายังเรือนหอ ก็ต้องมองดูห้องนอนของตนเองแล้วถอยหลังไปสามก้าว เพราะคิดว่าตนเองเดินเข้าห้องผิด แต่มองจนแน่ชัดก็พบว่านี่แหละห้องนอนที่เขาจะใช้ร่วมกับภรรยา จึงค่อยก้าวเดินมั่นคงไปยืนหันมองจนรอบห้องอีกครั้ง

คิ้วหนายาวพาดเฉียงชี้ขึ้นน้อย ๆ ก็ยิ่งยันย่นเกินหกส่วนเมื่อเขาแน่ใจว่าตำรามากกว่าสามร้อยเล่มอัดแน่นไปทุกซอกทุกมุมของห้อง แม้แต่หัวนอนยังไม่เว้นนั้น ส่วนใหญ่คือพระคัมภีร์พระสูตร!

...บัดซบ! ...

กู้เฝิงซีผู้นี้นางคิดว่าเขาตกแต่งนางเป็นสั่งสอนธรรมะหรือไร เขาต้องการบุตรหาใช่ต้องการสำเร็จบรรลุอรหันต์ จึงจะตกแต่งงานมานอนอ่านพระคัมภีร์ร่วมกันเช่นนี้

#อ้ายเหรินของข้าช่างน่ารังแกยิ่งนัก 

#คนโง่เช่นข้านี่แหละพระชายาท่านอ๋องห้า

#ข้าก็ว่าจะร้าย

#ตำหนักพันจองเดียวดาย

#พลอยพันแสง

#นิยายรักทำมือจีนโบราณ #booksyourlikeshop