ใจไม่ลืมรัก,ผู้แต่ง,ดาวิสา,ดาวิกา,นิยายรักทำมือ แนะนำค่ะ***มือสอง อ่านคนเดียว สภาพดี***

🍒 ใจไม่ลืมรัก ผู้แต่ง ดาวิสา ดาวิกา 🍒

 

🍏นิยายรักทำมือ โรแมนติก แนะนำค่ะ 🍏

 

🏵 โปรยย💗

 

           “อ้อนจะถือว่าอ้อนชดใช้พี่เจตน์ไปหมดแล้ว ต่อจากนี้เราคงไม่มีอะไรที่จะต้องข้องเกี่ยวกันอีก” อรรัมภาถอดแหวนเพชรเม็ดงามที่ครั้งหนึ่งชายหนุ่มตรงหน้าเคยคุกเข่าขอหล่อนแต่งงานและสวมมันลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของหล่อนออกจากเรียวนิ้วช้าๆ ก่อนจะปามันใส่อกเขา

 

            “ใช่ มันจะเป็นอย่างนั้น ถ้าในท้องของเธอไม่มีลูกของพี่” เจตนิพัทธ์เลื่อนสายตาจากแหวนแต่งงานในมือไปยังหน้าท้องแบนราบที่ตอนนี้อาจจะมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ในนั้น ก่อนจะเลื่อนสายตาไปจดจ้องยังใบหน้าหวานของคนตรงหน้าอย่างยากที่จะคาดเดาความรู้สึก

 

            “พี่ยังคุยธุระไม่จบ เธอจะเดินหนีออกไปแบบนี้ได้ยังไง” เจตนิพัทธ์ว่าเสียงเข้ม พร้อมกับจ้องร่างบางอย่างเอาเรื่อง

 

            “ถ้าอ้อนท้องแล้วจะทำไม พี่เจตน์จะพรากเขาไปจากอ้อนเหรอคะ ทั้งๆที่ชีวิตอ้อนไม่เหลืออะไรแล้ว” อรรัมภาว่าด้วยใบหน้าที่เจิ่งนองน้ำตา

 

             “รู้ตั้งแต่ตอนไหน แล้วทำไมไม่บอก” เจตนิพัทธ์ดึงคนตรงหน้าเข้ามากอด หากสาวเจ้าสังเกตสักนิดก็จะรู้ว่าน้ำเสียงที่ชายหนุ่มเปล่งออกมานั้นแผ่วเบาและอ่อนลง ไม่ได้แข็งกระด้างอย่างเมื่อครู่

 

             “ถ้าอ้อนบอกแล้วมึงจะโผล่หัวมางานแต่งหรือไง ก็ไม่!” เสียงของคนมาใหม่ดังขึ้น ซึ่งก็คืออชิระพี่ชายต่างมารดาของอรรัมภาและญาติที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของหล่อน

 

             “ปล่อยน้องกูได้แล้ว” อชิระว่าพร้อมกับเข้าไปดึงน้องสาวออกจากอ้อมกอดของเพื่อน ถ้าเขารู้ว่าเจตนิพัทธ์ถือหุ้นบริษัทแห่งนี้แน่นอนว่าเขาไม่มีวันให้อรรัมภาเข้ามาทำงานที่นี่แน่

 

             “ต่างคนต่างอยู่เถอะ กูขอ” อชิระว่า ถ้าคนตรงหน้าไม่ใช่เพื่อนเขาคงจะเข้าไปซัดหมัดใส่หน้ามันสักสองสามหมัดแล้วที่ทำให้น้องสาวเขามีน้ำตา แต่มันคือเพื่อนของเขาและเขาก็รู้ว่าเรื่องราวทั้งหมดเป็นยังไง จะโทษมันฝ่ายเดียวไม่ได้ก็ในเมื่อน้องสาวของเขาก็มีส่วนผิด

กับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเหมือนกัน ไม่สิคนที่ผิดคือมารดาของอรรัมภากับมารดาของเจตนิพัทธ์ต่างหากล่ะ

 

              “แต่เด็กในท้องอ้อนก็ลูกกูไหมวะ” เจตนิพัทธ์ว่าแต่สายตายังจับจ้องไปที่แม่ของลูก

 

              “มึงไม่ได้ตั้งใจให้เขาเกิดมาด้วยซ้ำ” คำพูดของพี่ชายทำให้อรรัมภาสะอึกไปไม่น้อย

 

             “ใครบอกว่ากูไม่ได้ตั้ง” คำถามของเจตนิพัทธ์ทำให้ทั้งห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง ใช่! เขาตั้งใจ เขาอยากมีลูกกับผู้หญิงที่เขารัก ซึ่งความตั้งใจเหล่านั้นมันเป็นความตั้งใจก่อนที่ความทรงจำของเขาจะกลับมา มันเป็นความตั้งใจก่อนที่เขาจะรู้ว่าจริงทั้งหมด ความจริงที่อรรัมภากับมารดารวมหัวกันโกหกเขา และผลักใสผู้หญิงที่เขารักออกไปจากชีวิตของเขา

 

#ใจไม่ลืมรัก #ดาวิสาดาวิกา #นิยายรักทำมือ #booksyourlikeshop