E-book ทัณฑ์รักอาญาสวาท / ไพนารี Bestseller

สั่งซื้อ E-book คลิ๊กที่รูป นิยายค่ะ

อักษราภัครก้มลงหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นชื่อตัวเองอย่างรวดเร็ว พร้อมกับยื่นให้กับเขา ภิชาดลหุบยิ้มลงฉับพลันเพราะมันไม่เหมือนกับที่เขาคิดเอาไว้ เขาอยากเห็นเธออาละวาดใส่ กลายร่างเป็นคนบ้าที่เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟาย แต่นี่มันอะไรกัน ทำไมเหมือนอักษราภัครไม่ได้เสียใจมากอย่างที่เขาต้องการ
“เธอ...”
“นี่ค่ะ ใบหย่าที่พี่ภูมิต้องการ เรย์จัดการให้ไว้แล้วนะคะ” เธอบอก ในใจแทบร้าวราน ถ้าไม่คิดถึงลูกป่านนี้คงทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นแล้ว “และขอบคุณมากนะคะสำหรับทุกอย่าง ถึงมันจะเป็นความสุขจอมปลอมก็ช่าง แต่เรย์ก็รับมันไว้ด้วยความเต็มใจ เรย์ซึ้งใจมากค่ะสำหรับของขวัญของพี่ภูมิ ไม่ต้องห่วงนะคะเรย์จะไปจากที่นี่อย่างแน่นอน แต่ขอพูดอะไรกับพี่ภูมิสักหน่อย หวังว่าคงยอมฟังเรย์บ้างนะคะ อย่างน้อยก็ในฐานะคนรู้จักกัน”
“เธอจะพูดอะไรล่ะ จะอ้อนวอนฉันหรือจะพูดเรื่องของขวัญที่เธอบอกว่าจะให้ฉัน บอกแล้วไงว่าฉันไม่เอา!”
“เรื่องของขวัญค่ะ ถ้าพี่ภูมิไม่เอาก็ไม่เป็นไร เรย์ไม่ว่า...” เธอกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ริมฝีปากสั่นระริกตามความรู้สึกที่หน่วงหัวใจลงต่ำจนเจ็บ "ขอบคุณพี่ภูมิมากจริงๆ ที่เลือกที่จะไม่เอาของขวัญชิ้นนี้กับเรย์ เรย์ไม่รู้ว่าจะขอบคุณพี่ภูมิด้วยสิ่งไหน หวังว่าอิสระที่พี่ภูมิได้รับมันคงจะพอกับการที่พี่ภูมิไม่พรากลูกไปจากเร ย์”
“อะไรนะ?!”
“เรย์ท้องค่ะ เมื่อวานที่ไปหาหมอก็เพราะเรื่องนี้ ตั้งใจไว้ว่าจะเซอร์ไพรส์พี่ภูมิแต่ก็โดนพี่ภูมิเซอร์ไพรส์กลับจนทำอะไรไม่ ถูก พูดแล้วนะคะว่าไม่รับของขวัญจากเรย์ เรย์ขอบคุณมากจริงๆ ขอบคุณที่สุด ฮึก...ขอบคุณที่ปล่อยเราสองแม่ลูกไป มีความสุขกับชัยชนะที่รอคอยมาตลอดนะคะ ไม่ต้องห่วงว่าเรย์จะเรียกร้องสิทธิต่างๆ จากพี่ เรย์บอกเลยว่าไม่เอาเด็ดขาด ลูกของเรย์ไม่มีพ่อก็ไม่เป็นไร ดีกว่าให้แกรับรู้ว่าผู้ชายใจร้ายคิดถึงแต่ตัวเองเป็นผู้ให้กำเนิด ลาก่อนนะคะ ขอให้โชคดี ไม่สิ...ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกแล้ว เรย์เองก็เลือกแล้วเหมือนกัน เลือกที่จะเดินออกไปจากชีวิตของพี่ภูมิอย่างที่พี่ต้องการ!”