จำเลยมธุรส ( ดวงใจสิเน่หา ) / พราวตะวัน ( ศศิภา ) หนังสือใหม่ทำมือ ***สนุกค่ะ***.

ความที่มีบาดแผลลึกในหัวใจมาตลอดสามปี นับจากวันที่นลินบอกเลิกและไปแต่งงานกับชายที่แก่คราวพ่อนั้น

ทำให้ ภวินท์ ฝังใจเจ็บตลอดมา เขาเฝ้าเกลียดชังผู้หญิงทุกคนที่ใช้เรือนร่างของตัวเองแลกกับเงินก้อนโต

ภวินท์เก็บงำความปวดร้าวไว้เพียงในใจมาตลอด พยายามลบภาพแววตาใสซื่อบริสุทธิ์ของนลินให้หมดไปจากใจ

แต่ไม่ว่าเมื่อไรภาพนั้นมักผุดพรายขึ้นมาให้เขารวดร้าวไปทั้งร่าง

ผู้หญิงหิวเงิน!

เขาเคยด่าทอหล่อนลับหลัง และเขาก็เจ็บปวดทุรนทุราย กว่าจะยืนหยัดต่อสู้มาได้ทุกวันนี้ก็แทบตายเหมือนกัน

ฉะนั้นเมื่อเขาได้รับการติดต่อและเสนอตัวจากผู้หญิงที่ชื่อ รจเรข เขาจึงรีบตะครุบทันทีด้วยอารมณ์หุนหันพลันแล่น

…ผู้หญิงพวกนี้ เหมือนกันทุกคน ร้อนเงิน ต้องการเงิน …ภวินท์คิดเช่นนั้น

เขาคิดโดยใช้ความรู้สึกของคนที่บาดเจ็บราวกับสัตว์ป่าที่โดนยิงให้ขาเป๋ ความเคียดแค้น ชิงชังที่อัดแน่นในกาย

ทำให้ชายหนุ่มอยากจะระเบิดโทสะใส่ใครสักคน…และคนๆนั้นคงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก รจเรข!

---------------------------------------------------------------------

“ปล่อยฉันนะ คุณภวินท์”

“ไม่ปล่อย! คุณจะมาสั่งผมได้ยังไง? คุณต้องเชื่อฟังผมเท่านั้นรจเรข คุณไม่รู้หรือไงว่าผมซื้อตัวคุณมาเท่าไร…ร้อยล้านเชียวนะ!”

“คุณมันบ้า! ทุเรศ! เลว!”

“คนเลวก็มีหัวใจนี่คุณ”

เขาว่าพลางยื่นหน้าเข้ามาหมายจะจูบหล่อนให้สมรัก ทว่ารจเรขเลี่ยงหลบได้ทันการ หญิงสาวเบนหน้าออก

จ้องเขากลับด้วยแววตาวาววับ รอยยิ้มรื่นรมย์ปรากฏชัดเจนบนใบหน้าที่ได้ชื่อว่าเป็นคนเลว

หากคนเลวคนนี้ จริงแท้แล้วก็แค่เปลือกที่ภวินท์สร้างมันขึ้นมาป้องกันไม่ให้หัวใจตัวเองบอบช้ำไปมากกว่านี้

เพราะแค่บาดเจ็บจากผู้หญิงที่ชื่นลินเพียงคนเดียวก็เกินพอแล้ว เขาไม่อยากจะเจ็บอีก!

ทว่า ณ ตอนนี้ เวลานี้ เขาไม่รู้ตัวเลยว่าได้เปิดใจยอมให้ใครคนหนึ่งค่อยๆ คืบคลานเข้ามาทีละนิดๆ

ประหนึ่งหยดน้ำที่ค่อยๆ รินไหลชโลมจิตใจอันกร้าวกระด้างของเขาให้ อ่อนหวาน นุ่มนวลลงกว่าเดิม