มนตราเสน่หา Endless Love / ศริญญา สนพ.เลิฟการ์เด้น *** สนุกค่ะ***

คำโปรย  มนตราเสน่หา Endless Love

            “พี่วินเดินได้จริงๆ แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย แต่เจ็บไหมคะ?”

            “ไม่เจ็บครับ พี่บอกพลอยแล้วว่าพี่เดินได้ ไม่ต้องใช้ไม้พยุงก็ได้ เพียงแต่พี่จะช้า เดินได้ไม่นานต้องนั่งพัก แต่วันนี้เป็นวันที่พี่เดินได้นานที่สุด ดูสิ พี่เดินจนถึงที่รถของพลอยเลยโดยไม่ได้หยุดพักหรือใช้ไม้เท้าสักครั้ง” รชตยิ้มรู้สึกพึงพอใจในตัวเองและการฟื้นฟูประสิทธิภาพของร่างกายที่ดูเหมือนว่ากำลังดำเนินไปด้วยดีรุดหน้าไปไกลอย่างที่เขาหวังเอาไว้

            “ค่ะคนเก่ง แต่ก็อย่าชะล่าใจนะคะ พลอยไม่อยากให้พี่ต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่อีก” รุ่งไพลินเอ่ยปรามเพราะกลัวว่ารชตจะได้ใจทำอะไรมากเกินกว่าที่ร่างกายของเขาจะรับไหว แทนที่จะหายอาจจะกลายเป็นทำให้ตัวเองบาดเจ็บเพิ่มขึ้นโดยไม่รู้ตัว

            “ถ้าพี่ต้องไปเริ่มต้นใหม่ พลอยจะไปเริ่มกับพี่ไหมครับ?” รชตเอ่ยถามออกไปด้วยสีหน้านิ่งๆ สบตากับรุ่งไพลินอย่างลึกซึ้ง อยากได้ยินคำตอบจากปากของเธอว่าหญิงสาวจะบอกกับเขาว่าอย่างไร