ซีรีย์ เจ้าสาวห้าแผ่นดิน ( เจ้าสาวทะเลทราย,เจ้าซาวซามูไร ) / ซินเหมย ( ณศิกมล ) หนังสือใหม่ทำมือ *** สนุกค่ะ ***

พบกับความรักข้ามกาลเวลาของหญิงสาวกำพร้าทั้งห้านาง

ที่โชคชะตานำพามาให้เป็นพี่น้องกัน พวกเธอต้องหลงยุคกันไปคนละทิศคนละทางในแดนมังกร

และต่างก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับยุคนั้นๆ อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย ไร้คนคุ้นเคย

ต่างก็ไม่รู้เรื่องราวของกันและกัน แต่ก็หวังว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับทุกคน

แล้วพวกเธอจะได้มาเจอกันหรือไม่ ติดตามอ่านในนิยายรักข้ามกาลเวลา ชุดเจ้าสาวห้าแผ่นดินนี้ได้เลยค่ะ

ที่จะกล่าวถึงในชุดนี้มีทั้งหมด 5 เรื่อง

ประกอบไปด้วยเรื่องเจ้าสาวทะเลทราย เจ้าสาวซามูไร เจ้าสาวมังกร เจ้าสาวไวกิ้ง และเจ้าสาวสยาม

คำโปรย เจ้าสาวทะเลทราย

คำโปรยหน้า

วันเวลาที่มีความสุขร่วมกับท่านยิ่งมากเท่าใด ความทุกข์เมื่อต้องจากท่านไปยิ่งหนักหนากว่าร้อยเท่าพันเท่า

คำโปรยหลัง

“เราจะทำอย่างไรกับมันดี” น้ำเสียงตื่นกลัวทำให้เขาคลี่ยิ้ม แต่ก็ทึ่งกับความใจกล้าของนางที่ยอมรับออกมา

ตรงๆ “ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าเถอะ” เขากระซิบที่หูของนางแล้วเม้มริมฝีปากใส่ใบหูเล็กๆ นั้นอย่างหยอกเอิน หญิงสาวขนลุกซู่ ความซาบซ่านลุกลามไปทั่วเรือนร่างเมื่อถูกปากอุ่นๆ ของเขาเล่นงาน เขาจะทำอะไรกันแน่ ไหนบอกว่าจะจัดการกับตัวอะไรบางอย่างที่ขยับอยู่ตรงหน้าท้องให้ไง นั่นไง! มันขยับอีกแล้ว มันคืออะไรกันนะ ปลาหรืองู แต่ตัวมันก็ไม่ได้ยาวนี่ หรือว่าจะเป็นปลาหลีฮื้อที่นางให้อาหารอยู่ทุกวัน

คำโปรยเจ้าสาวซามูไร

ปกหน้า คำพูดหวานหูของเขาหวานล้ำไปถึงหัวใจที่กำลังเต้นรัวของนาง และยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด นางอยากจะลิ้มรสปากหวานๆ นั้นนัก ปกหลัง “ท่าน!.. ท่านทำให้ข้าผิดหวังนัก ตัวข้าเปรียบเสมือนปูที่ไม่มีเลือด ส่วนท่านเปรียบเสมือน...” เหมือนอะไรดีนะ นึกๆๆๆๆ อ้อ! “เหมือนฉลามขาวจ้าวแห่งท้องทะเล มันคุ้มแล้วเหรอที่ฉลามขาวจะมากินเลือดปู” คำพูดเปรียบเปรยของนางทำให้เขายิ้มได้ แต่นางจะไม่มีโอกาสได้เห็นเด็ดขาด เขาลุกจากเตียงนอนแล้วหันไปบิดกายทางอื่นเพื่อกลบเกลื่อน “ข้าว่าก็คุ้มนะ เพราะเจ้าอาจจะเป็นพญาปูแห่งท้องทะเลก็ได้ ถึงไม่มีเลือดแต่ก็มีเนื้อมีไข่ให้ข้ากิน” จะใจร้ายใจดำเกินไปหน่อยแล้ว นางเพิ่งจะได้ค่าแรงเพิ่มเป็นวันละหนึ่งหยวน แต่พอไม่มาทำงานจะหักครั้งละตั้งสามหยวน มันไม่คุ้มเอาซะเลย “ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน ข้าอยากได้ความยุติธรรม” “ความยุติธรรมที่เจ้าเรียกหามันอยู่ที่ข้านี่แหละ ถ้าเจ้ารู้จักตรงต่อเวลามันก็ยังอยู่ตลอดไป” “แบบที่ท่านทำเขาไม่ได้เรียกว่ายุติธรรม เขาเรียกว่าเผด็จการต่างหาก” นางพึมพำเบาๆ ไม่มีเจตนาให้เขาได้ยิน “เจ้าว่าอะไรนะ” “เปล่าเจ้าคะ”