อริรักซ่อนพิศวาส / ดอกโบตั๋นสีขาว หนังสือใหม่ทำมือ *** สนุกค่ะ ***

โปรยหน้า

เขาคือเด็กเมื่อวานซืนที่เธอเกลียด แต่เธอคือรักแรกในวัยเด็กของเขา รักต่างวัยและฐานะที่ต่างกันทำให้เขาไม่สามารถรักเธอได้ แต่ถ้าหมาเห่าเครื่องบินอยากลองเด็ดดอกฟ้าดูบ้างจะเป็นอะไรไป? เชิญเกลียดเขาไปเถอะ แต่สักวันเธอต้องเป็นผู้หญิงของเขา!

โปรยหลัง

          ‘อชิระ’ เป็นนักร้องตามผับ หลานแม่บ้าน และพ่วงด้วยตำแหน่งคนขับรถของคุณหนูไฮโซ ‘ฟ้าพร่างดาว’ ทุกอย่างดูต่างกับเธอราวฟ้ากับเหว เธอกับเขาเริ่มต้นที่ความรู้สึกไหนเขาไม่สนใจ แต่ในเมื่อดอกฟ้าลดตัวมาเกลือกกลั้วกับหมาเห่าเครื่องบินอย่างเขาแล้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือความเจ็บฝังลึกในอดีตทำให้เขาไม่ยอมให้เธอดูถูกอีกต่อไป ความพิศวาสซ่อนเร้นร้อนแรงกำลังจะระเบิด จากคู่อริกลายเป็นรักลับๆ ที่ต้องหลบซ่อน ในเมื่อสังคมที่อยู่คอยตีกรอบความสัมพันธ์ครั้งนี้

          “อยู่ด้วยกันได้ไหมคืนนี้เราละลายพฤติกรรมกันมามากพอแล้วผมอยากรู้ว่าคุณจะชินกับสัมผัสที่เป็นของจริงของผมหรือยัง” เขาบอกขณะจุมพิตบดคลึงริมฝีปากนุ่มจนเธออ่อนระทวย

“อื้อ…ดิน...” เสียงร้องครวญครางของเธอตามมาด้วยอาการตกใจแทบสิ้นสติ เมื่อแผ่นหลังอรชรถูกจับให้นอนหงายไปกับที่นอนในห้องเขา แล้วฝ่ามือใหญ่ก็เอื้อมขึ้นกอบกุมปทุมอวบอิ่มผ่านเนื้อผ้า ทำเอาหญิงสาวปรือตาด้วยความเคลิบเคลิ้มปั่นป่วน ขณะที่ริมฝีปากยังคงถูกเขาบดเบียดแผดเผาอย่างเร่าร้อนทวีคูณมากขึ้นไปอีก ในหัวใจตอนนี้คงจะเต้นดังยิ่งกว่ากลองในสนามรบ นานหลายนาทีกว่าอชิระจะถอนจูบออก ลมหายใจร้อนผะผ่าวของทั้งคู่เป่ารดกันและกันราวกับเป็นลมหายใจเดียว เกิดความเงียบครอบงำได้ยินเพียงเสียงฝนที่ตกหนักลงมาเรื่อยๆ ดวงตาคมกริบสบตาเธออย่างหวานซึ้ง ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือขึ้นมาลูบไปตามดวงหน้าสวยแผ่วเบา แล้วก็ก้มจุมพิตลงไปบนหน้าผากมน  

          “ขอผมรักคุณนะ” อชิระอ้อนวอนด้วยเสียงแหบพร่า ดวงตาเป็นประกายของความปรารถนาพร้อมกับฝ่ามือที่ค่อยๆ ลูบไล้ไปตามสีข้างของร่างระหงบอบบาง ตามส่วนเว้าส่วนโค้งของหุ่นทรงนาฬิกาทราย ฟ้าพร่างดาวได้เพียงแต่เบิกตากว้างขึ้นและตัวแข็งเท่านั้น เธอไม่ได้ตอบอะไร นอนนิ่งเป็นหิน รู้สึกเพียงฝ่ามือใหญ่กำลังปลดเปลื้องดึงรั้งเพื่อถอดอาภรณ์ของเธอออกไปจากร่าง