จ้าวหัวใจไฟเสน่หา / อุมารินทร์ / สนพ. ทัช / หนังสือ ใหม่

จะทำอะไร !!    เธอถามเสียงสั่น

ใบหน้าถมึงทึงดวงตาดุกร้าวทำให้หญิงสาวใจสั่น

จากที่หน้าที่ซีดอยู่แล้วกลับยิ่งเผือดลงไปอีกเท่าตัวเมื่อเห็นสิ่งที่เขาถืออยู่ในมือ

มันคือแส้หนังเส้นยาวที่เขาม้วนเอาไว้และปล่อยปลายลงมาแค่พอแกว่งเล่นได้

เขมินทร์ไม่ตอบแต่แค่นยิ้มเหี้ยมๆ ดวงตาคู่คมจ้องคนที่ถูกมัดแขนไม่ละสายตา

ม้าพยศ ยังต้องปราบด้วยแส้...   ชายหนุ่มกล่าวเสียงเย็นเยียบ

คราวนี้มาเจอเมียพยศที่คิดจะแทงฉันหมายจะเอาชีวิต ฉันก็จะปราบด้วยวิธีเดียวกัน !!

ทีแรกฉันตั้งใจว่าจะเฆี่ยนเธอแค่สามที แต่ท่าทางเธอจะไม่ได้สำนึกหรือรู้สึกผิดที่ทำร้ายฉัน

เพราะฉะนั้น...ฉันจะเฆี่ยนจนกว่าเธอจะยอมรับผิดและยอมรับปากว่าจะไม่อวดดี ไม่คิดทำร้าย แล้วก็ไม่พยศใส่ฉันอีก

แรงสะอื้นทำให้ไหล่บอบบางสะท้านเล็กน้อย ชายหนุ่มเห็นแต่ต้องข่มใจเพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นนับแต่นี้ไป

เขาไม่ใช่คนชอบความรุนแรง ไม่ได้มีรสนิยมชอบทำร้ายผู้หญิงหรือเห็นความเจ็บปวดเป็นเรื่องสนุกตื่นเต้น

แต่ที่ต้องทำเพราะถ้าวันนี้เขาเอาเธอไม่อยู่ เขาก็จะต้องปวดหัวกับการต่อต้านแบบไม่รู้จักจบจักสิ้น

ถามครั้งสุดท้ายนะมะปราง ยอม...หรือไม่ยอม

ไอ้สารเลว !!...กรี๊ดดด !!!

สิ้นคำบริภาษ ความปวดแสบปวดร้อนก็ฟาดลงมากลางแผ่นหลังบอบบาง

ทะลุผ่านชุดนอนเนื้อนุ่มจนหญิงสาวสะท้านไปทั่วร่าง