พยัคฆ์ซ่อนแค้น (ภาคต่อ โซ่รักสีกุหลาบ) / อุมารินทร์ / สนพ.ทัช / หนังสือ ใหม่

คีรูฟส์เลือกใช้ความเคียดแค้นเป็นเครื่องทุ่นแรง

ตอบแทนความรักของแม่น้ำค้างหยดนี้ด้วยน้ำตาและความเจ็บปวด

แล้วหัวใจของเขาเล่า...จะได้อะไรตอบแทน

เมื่อกำแพงแห่งการเอาชนะและทิฐิไม่อาจพังทลายลงได้

เพียงเพราะแรงปรารถนาและไฟพิศวาสที่โหมกระพือระหว่างเขาและเธอ

“พี่รูฟส์ปล่อยน้ำค้างนะ...ปล่อย !” 

จากที่ไม่เคยก้าวร้าวใส่ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักและพ่วงตำแหน่งสามีในทุกๆ นัย

คราวนี้หยาดตะวันกล้าที่จะแหวใส่เขาด้วยแรงอารมณ์และความกดดัน 

“ปล่อยไปกับชู้เหรอ !” 

ทันทีที่คำว่า ‘ชู้’ หลุดจากปากเขา มือเล็กๆ

ก็กระหน่ำฟาดและทึ้งแขนกำยำของเขาอย่างไม่นับโดยลืมไปว่าเธอกำลังถูกเขาลากอยู่ 

ร่างของหยาดตะวันถูกลากหลุนๆ ไปยัดใส่รถอีกคันอย่างไม่เกรงสายตาหลายหลายสิบคู่

ทั้งจากเด็กปั๊มและคนในรถคันอื่น 

“ไม่นะ...น้ำค้างไม่ไปกับพี่รูฟส์น้ำค้างจะกลับรีสอร์ท พี่เต้ขาช่วยน้ำค้างด้วย !”

เธอดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งเมื่อถูกเขาบังคับจับกดก่อนจะรัดเข็มขัดให้อย่างไม่เบามือนัก 

 “หึ...อยากกลับรีสอร์ทจนต้องหนีออกมากับชู้ ให้ตายสิ !” 

น้ำเสียงหยันๆ จากเจ้าของใบหน้าเกรี้ยวกราดทำให้หยาดตะวันคู้ตัวออกห่างด้วยความรังเกียจและหวาดกลัว

ด้วยรู้ว่าเขาไม่ใช่พี่รูฟส์คนเดิมของเธอ ตอนนี้เขามีแต่ความแค้นและความโกรธ

พร้อมจะทำร้ายเธอให้สมกับที่เขาแค้นบิดาของเธอ 

“อย่ามาหยาบคาบกับน้ำค้างนะคะ !” 

ถึงจะบอบช้ำไปทั้งใจแต่เธอก็ยังมีแรงหันกลับมาแหวเมื่อทนให้เขาอาละวาดเอาฝ่ายเดียวไม่ไหว 

“แค่นี้เรียกหยาบคายเหรอ...แล้วไอ้ที่น้ำค้างกอดกับผู้ชายอยู่กลางถนนทั้งๆ

ที่มีสามีเป็นตัวเป็นตนเขาต้องเรียกว่าอะไรถึงจะไม่หยาบคาย ?!”