จรดทรายใต้ฟ้า + มนตราต้องใจ / โม พิมพ์พลอย *** สนุกมาก ***

           คำโปรย มนตราต้องใจ

                ความร้อนใดๆ ในทะเลทราย ไม่ทำให้ลันตาร้อนรนทุรนทุรายได้เท่ากับการได้อยู่ในอ้อมแขนของชีคกาซิม อับดุล คาราเยล เขาผู้ซื้อตัวเธอจากโจร และก็กักเธอเอาไว้ให้อยู่ในฮาเร็มของเขาตลอดกาล

                กาซิมไม่พูดอะไรสักคำ นอกจากชิมของที่เขาประมูลได้อย่างพอใจ สองมือหนาลูบไล้ไปตามลำแขนเรียว แล้วเริ่มแกะชุดนางระบำนั้นออกจากร่างบาง กระทั่งตลอดร่างหญิงสาวเปล่าเปลือย

                ลันตานอนสั่นภายใต้ร่างแกร่งที่มีผิวกายอบอุ่นจนเกือบเป็นร้อน กระดูกในกายเธอเหลวราวกับเป็นน้ำ ขนกายลุกชัน ริมฝีปากเผยอออกเปล่งเสียงครางครวญ สองมือก็พยายามดันอีกฝ่ายออก

                “ไม่ ลุกไปนะ ไม่”

                “เจ้าเป็นของข้า”

                คำโปรย จรดทรายใต้ฟ้า

                เพียงแค่สบนัยน์ตาสีน้ำตาลใสกระจ่างของซาฟียา หญิงสาวผู้เย็นชาซึ่งงดงามราวกับรูปปั้นไร้ชีวิตจิตใจ ราซัครู้ตัวทันทีว่าเขาหลงรักเธอเข้าแล้ว และเขาจะทำให้เธออยู่ในอ้อมแขนของเขาตลอดกาล

                “เจ้าคงไม่ว่า ถ้าข้าจะขอจูบเจ้า” หัวใจของราซัคสั่งให้เขาถาม โดยไม่ทันคิดไตร่ตรองถึงคำถามนั้นสักนิด

                ซาฟียายังไม่ทันตอบ ใบหน้าของชายหนุ่มก็เลื่อนเข้ามาใกล้ จนกระทั่งริมฝีปากอุ่นประทับลงมาแผ่วเบา ในวินาทีแรกที่สัมผัส ซาฟียาแทบจะยกมือผลักร่าง ทว่าความนุ่มนวลและอ่อนหวานดุจขนนกแผ่วเบาล่องลอยอยู่ในอากาศ ทำให้ร่างของเธอยืนนิ่ง รับการจูบแสนนิ่มนวลต่อไปด้วยหัวใจที่สั่นเทา