บ่วงรักนางสิงห์ / นีรนลิน / หนังสือใหม่ สื่อวรรณกรรม

ชญานินสองตาเบิกกว้างจ้องมองเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นของหญิงสาวที่เดินออกมาจากชายโฉดทั้งหลายเหล่านั้นหุ่นบางราวกลับนางแบบนิตยสาร เอวเล็กคอดจนฝ่ามือเขาน่าจะกำได้รอบ ต้นขาเรียวบางที่โผล่พ้นออกมาจากกางเกงขาสั้นกุดสีชมพูขาวดุจหิมะ เสื้อไหมพรมปาดหัวไหล่ขาวเนียนทั้งสองข้างดูช่างกระจ่างตา เรียบร้อยดุจดังกุลสตรีไทย ดั่งคำคนโบราณได้กล่าวไว้ว่า ‘เมื่อเธอยืนดุจดั่งดอกบัว ยามเธอก้าวเดินคล้ายดอกโบตั๋น ยามเมื่อเธอเอื้อนเอ่ยวจีเปรียบดังดอกพิกุลทอง’ “นี่ ยาย...แก่จนหนังเหี่ยวขนาดนี้ยังจะกล้าเล่นละครชีวิตน่าอนาถ ให้คนสงสารอีกนะ ว่าไงจะให้ก็ให้มาอย่ามาชักช้าลีลา เดี๋ยวปั๊ด...แม่ตบคว่ำ” “เย้ยยยยยย”