นิยาย ห่างเพียงเอื้อมรัก
นามปากกา พิชญวดี แนะนำค่ะ
แนวทำมือรักโรแมนติก
รายละเอียด
ปกอ่อนในซีล
ที่คั่น
โปสการ์ด
คำโปรย
“คิดจะทำตัวแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่” ในระหว่างที่กำลังตบตีกับตัวเองในหัวนั้น จู่ๆ เจ้าของน้ำเสียงทุ้มกลับเป็นฝ่ายเอ่ยออกมาเสียก่อน
“คะ” ทว่าภิรดาไม่เข้าใจว่าเขากำลังหมายถึงเรื่องอะไร
จิรัชเบนสายตามายังเด็กสาวที่ยืนทำหน้างงงวย คิ้วเข้มขมวดมุ่นกับอากัปกิริยาน้องสาวเพื่อน เขาพูดชัดขนาดนี้แล้วยังไม่กระจ่างตรงไหน
“บอกตามตรงว่าฉันอึดอัดทุกครั้งที่โดนเธอแอบมอง” ชายหนุ่มถอนหายใจกับความรู้สึกที่พวยพุ่งขึ้นมา พอตัดสินใจพูดให้ตรงประเด็นกว่าเดิม จากสีหน้างงงวยกลายเป็นตกใจโดยพลัน
“เธอชอบฉันใช่ไหมล่ะ” ริมฝีปากหยักได้รูปแค่นยิ้มแล้วสำทับต่อ “มีแต่ควายแล้วมั้ง ที่มองไม่ออก”
ภิรดาตกใจจนตั้งตัวไม่ถูก แต่ความรู้สึกหลังจากตกใจคือความเจ็บแปลบที่หัวใจ และลามไปถึงอาการชาบนใบหน้า เพราะทั้งสายตาและถ้อยคำของชายหนุ่มนั้นไม่ต่างอะไรจากการราดน้ำเย็นจัดใส่กัน
“ฉันไม่ชอบเด็กที่ไม่รู้จักโต แล้วเธอก็ถนัดเป็นลูกแหง่ที่เอาแต่พึ่งพาคนอื่นซะด้วยสิ”
เขาไม่เคยมองภิรดาเป็นอย่างอื่นนอกจากน้องสาวของเพื่อน
“อีกอย่างฉันไม่อยากมีปัญหากับไอ้ใหญ่ ทางที่ดีเธอควรเอาเวลาไปตั้งใจเรียนหนังสือมากกว่าเอาแต่หมกมุ่นเรื่องพวกนี้”
จิรัชทำเหมือนว่าการที่เธอแอบชอบเขาเป็นเรื่องผิดมหันต์ นอกจากตัดรอนอย่างไม่ไยดีแล้วยังเหมือนจงเกลียดจงชังกันอย่างไรอย่างนั้น
“แล้วการที่เล็กชอบพี่ มันผิดมากเลยเหรอ” เสียงที่เอ่ยออกไปนั้นแผ่วเบา ในขณะที่หัวใจหดลีบปวดแปลบกับสิ่งที่ได้ยิน
“มันไม่ผิดหรอก” คนโตกว่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ราวกับเบื่อหน่าย ก่อนที่เขาจะปรายตามองกัน “แต่ฉันไม่ได้ชอบเธอไง ไม่เคยอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ”
รู้ว่าเรื่องแบบนี้มันบังคับใจกันไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอยากจะถาม...
“พี่ขุน...” ภิรดารวบรวมความกล้าเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม “ลองให้โอกาสเล็กก่อนได้ไหม”
“ไม่มีโอกาสตั้งแต่แรกแล้ว” และก็เป็นอีกครั้งที่จิรัชปัดตกโดยทันที นัยน์ตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตอันสั่นไหว
“เพราะฉันชอบเพื่อนเธอไง”
#ห่างเพียงเอื้อมรัก #พิชญวดี
#นิยายรักทำมือโรแมนติก
#Booksyourlike