ร้อยเล่ห์อ้อนรัก พิมพ์ครั้งที่ 3 / NudeE สนพ.เลิฟ การ์เด้น *** สนุกค่ะ***

ตัวอย่างบางตอนจากในเรื่องนะคะ

เช้าวันรุ่งขึ้นชนกานต์พลิกตัวตื่นขึ้น มาแบบงงๆ หัวสมองหนักอึ้ง ลืมตาแทบไม่ได้

เมื่อค่อยเผยอเปลือกตาขึ้นมา ก็ต้องใช้เวลาปรับสายตาอยู่นานกว่าที่จะมองเห็น

หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆด้วยสีหน้าที่งุนงงสุดขีด ก่อนที่จะดีดตัวลุกขึ้นมานั่งด้วยความตกใจ

เมื่อมั่นใจว่าที่นี่ไม่ใช่คอนโด ของเธอ และที่สำคัญที่สุดที่ทำให้ชนกานต์กรีดร้องลั่น เต้นเร่าๆ

เหมือนใครเชือดคอนั่นก็คือ ร่างกายเปลือยเปล่าที่อยู่ใต้ผ้าห่ม เท่านั้นยังไม่พอ

ยังมีเจ้าเด็กที่ลานจอดรถนั่นอีก แล้วเขามานอนเป็นชีเปลือยอยู่บนเตียงเดียวกับเธอได้อย่างไร

อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนนี้มีเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดเกิดขึ้น

“ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ตื่น!” ชนกานต์ตวัดผ้าห่มทั้งหมดมาห่อตัวเอาไว้ แต่แล้วสายตาก็กวาดไปเห็นว่า

ปณัยไม่ได้แต่เปลือยแค่ท่อนบนเท่านั้น แต่ท่อนล่างของเขาก็ไม่มีอะไรปิดบัง

ทำให้หญิงสาวกระโดดอยู่บนเตียงกรีดร้องเสียงดังลั่นหนักกว่าเดิม

“เฮ้ยเป็นอะไร แม่เสือดาว ใครจะจับเชือดคอหรือไง หยุดแหกปากได้แล้ว ผมบอกให้เงียบ!”

ปณัยตื่นขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัวในตอนแรก แต่ก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องแปดหลอดอยู่ข้างๆหู

พร้อมกับเตียงที่สั่นไหวไปมาราวกับแผ่นดินไหว

เมื่อเงยหน้าขึ้นมองที่ต้นเสียงก็เห็นแม่เสือดาวของเขากำลังกระโดดแหกปาก ร้องลั่นแบบไม่เกรงใจใคร

แถมยังมีผ้าห่มห่อตัวเอาไว้อีกด้วย ราวกับคนมีปัญหาสติไม่เต็ม

“ฉันไม่หยุด ไอ้เด็กเวร มาทำแบบนี้ได้อย่างไร นายคิดจะจับฉันอย่างนั้นเหรอ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว”

ชนกานต์ไม่ฟังเสียง ไม่เพียงไม่หยุดโวยวายเท่านั้น

แต่เธอยังถลาเข้าไปตบตีเขาเป็นพัลวันจนปณัยต้องยกมือขึ้นมาปกป้องตัวเอง

ปณัยทนไม่ไหวคว้าข้อมือของชนกานต์เอาไว้ได้ทั้งสองข้าง แล้วจับตัวเธอเอาไว้แน่น

กดตรึงลงไปบนที่นอนโดยที่มีตัวของเขาขึ้นคร่อมทาบทับอย่างรวดเร็ว

“หยุด! เป็นบ้าอะไร แล้วเอาผ้าห่มมาห่อไว้ทำไมเนี่ยให้มันเกะกะ” ปณัยพูดจบก็กระชากผ้าห่มที่ขวางทาง

ระหว่างเขากับเธอ เขวี้ยงทิ้งลงไปที่พื้นห้อง หลับตาปิดสนิทเพราะว่าชนกานต์กรีดร้องสุดเสียง

ตะเบ็งอย่างที่ไม่กลัวว่าคอจะแตก

“หยุด!” ปณัยพยายามบอกให้ชนกานต์หยุดกรีดร้อง แต่เมื่อเธอไม่ยอมหยุด

เขาก็ก้มตัวลงไปประกบปาก งับปากของเธอเอาไว้อย่างแรง เมื่อเห็นว่าชนกานต์ชะงักก็ขโมยจูบ แทรกลิ้น

เข้าไปดูดตอดพัวพันลิ้นเล็กที่เจ้าของกำลังงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น อย่างรวดเร็ว

“แก ไอ้ฉวยโอกาส ไอ้เด็กเวร!” ทันทีที่ชนกานต์เป็นอิสระ หญิงสาวก็บริภาษต่อทันที

“ไม่เข็ดหรือไง ด่าอีกจะจูบอีก เอาสิ จะกดให้ช้ำเลย จะเอามั๊ย รับรองคนเขารู้แน่ว่าปากช้ำเพราะอะไร

ถ้ากล้าดีก็ลองดู” ปณัยเอ่ยท้าอย่างไม่กลัวเกรง

ชนกานต์ฮึดฮัด แต่ไม่กล้าส่งเสียงได้แต่ทำกระฟัดกระเฟียดแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจ และไม่

อยากให้ปณัยคร่อมอยู่บนตัวของเธออีกต่อไป ซึ่งปณัยก็ทราบดี

ความจริงแล้วเขาจะขยับลุกขึ้นมาจากเตียงก็ได้ แต่ก็ตัดสินใจไม่ทำต้องการยั่วแม่เสือดาวเสียหน่อย

หาค่าปลอบใจเล็กน้อยที่ทำให้แก้วหูของเขาสะเทือนในตอนเช้าวันเสาร์แบบนี้!

“เงียบได้นิ ใช้ได้ ว่าแต่จะแหกปากร้องทำไมแต่เช้า คุณไม่เกรงใจคนอื่นเขาบ้างเหรอครับ

เช้าๆวันเสาร์แบบนี้คนเขายังหลับยังนอนกันอยู่เลย อายุก็ไม่น้อยน่าจะสะกดคำว่ามารยาทเป็น”

ปณัยว่าเข้าให้ฉอดๆ

ชนกานต์หน้าม้านขึ้นมาทันที เพราะที่ปณัยพูดออกมาก็มีเหตุผล แต่เธอรักษากิริยาเอาไว้ไม่ได้จริงๆ

มีผู้หญิงสาวโสดคนไหนที่ทนได้บ้างที่ตื่นขึ้นมาตอนเช้าตรู่แล้วพบว่าตัวเอง

นอนแก้ผ้าอยู่กับไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ เป็นใครก็ต้องคลั่งทั้งนั้น

เออจริงสิ แล้วเธอมานอนแก้ผ้าพร้อมกับหนุ่มหน้าหยกคนนี้ได้อย่างไร หรือว่า...

“นี่แกล้งทำให้กุญแจของฉันใช้การไม่ได้ พอเห็นฉันเมาจัดก็พากลับมาที่นี่อย่างนี้เหรอ

คนสมัยนี้เขาหากินกันง่าย เป็นคุณตัวก็ไปหาเอากับคนที่เขาเต็มใจจ่ายบริการสิ ไม่ใช่ฉัน

ฉันไม่ได้ต้องการนายเสียหน่อย คอยดู อย่าให้ฉันออกไปได้ ฉันจะไปแจ้งความข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว”

ชนกานต์ขู่ฟ่อ ทั้งที่ในใจจริงสั่นไปหมดทั้งตัวเมื่อตระหนักถึงความจริงว่าเมื่อคืนเกิด อะไรขึ้น ป่านนี้

พรหมจรรย์ที่เธอรักษามาเกือบสามสิบปีคงป่นปี้ไปแล้วด้วยฝีมือของหมอ นี่แน่นอน

แต่เธอจะไม่มีวันร้องห่มร้องไห้ออกมาแน่ๆ มีแต่จะลากคอคนชั่วไปเข้าคุกต่างหาก

“เอา เอาเข้าไป” ปณัยกอดอกมองตาของชนกานต์ที่ลุกขึ้นมานั่งแต่ออกจากเตียงไปไหนไม่ได้

เพราะ เขาขวางทางอยู่อย่างเอาเรื่อง เข้าใจว่าเขาเป็นเด็กจัดคิวอยู่ในลานจอดรถไม่พอ

ยังจะหาว่าเขาเป็นคุณตัวอีกสรุปแล้วไม่ว่าจะเมา หรือสร่างเมาแล้วก็ตาถั่วตลอด

มองคนมีฐานะไม่ออกใช่ไหม?

“หลีกไปสิ ฉันจะแต่งตัว” ชนกานต์รู้สึกอึดอัดที่ขยับไปไหนไม่ได้

ไม่ว่าจะมุมไหนก็เหมือนว่าตัวเขาจะบังเอาไว้หมด เธอจำได้คับคล้ายคับคลาเมื่อคืนว่าชายหนุ่มไม่ได้ล่ำ

ขนาดนี้นี้น่า แต่ทำไมเช้านี้เขาถึงได้ดูบึกบึนกำยำนัก กล้ามขึ้นเป็นมัดๆ บ่ากว้างใหญ่น่า...เอ๊ย!

“มองอะไร มองเป็นแม่เสือดาวเลยนะ” ปณัยกระตุกยิ้มเมื่อเห็นสายตาเคลิ้มๆของชนกานต์ที่มองมาที่ตัวเขา

เขาเล่นกีฬาเข้ายิมทุกวันมันก็ต้องล่อตาล่อใจกันบ้างล่ะ

“อะไรนะ?” ชนกานต์สะดุ้งรู้สึกตัวทันที ปรับสีหน้าเป็นขึงขังจริงจัง จ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างโกรธๆ

“เปล่าผมบอกว่าคุณขี้เหนียวนะ เรียกบริการมาใช้แล้วยังไม่จ่ายเงิน ท่าทางก็มีเงินมีทองนิ

ทำไมทำเป็นพวกควักยากไปได้ แล้วอีกอย่างที่กรี๊ดๆ เต้นแรงเต้นกานี่คือ ไม่พอใจเมื่อคืนนี้หรือไง

หรือว่าจะให้ผมแถมให้ตอนเช้าๆ” ปณัยสวมรอย ตั้งใจแกล้งให้ชนกานต์คลั่งกันไปข้างหนึ่ง

ยิ่งยั่วให้หญิงสาวโกรธได้เขายิ่งถูกใจยิ่งนัก

“แกไอ้เลว สารภาพแล้วใช่ไหมว่าเอาฉันมาปู้ยี้ปู้ยำ ฉันจะลากแกไปขังตาราง จะให้กินข้าวแดงให้เข็ด”

ชนกานต์ชี้นิ้วใส่หน้าของปณัย ยิ่งเห็นชายหนุ่มลอยหน้าลอยตาแบบไม่ยี่หระ

เธอก็ยิ่งโกรธจนหัวหูแดงไปหมด
“ข้อหาอะไรมิทราบ? คุณจ้างบริการของผมไม่ใช่เหรอ หรือว่าทำให้ไม่ประทับใจถึงได้คลั่ง

ของอย่างนี้ถ้าไม่พอใจบอกกันสิครับ ผมจะได้แถมให้ ไม่ประทับใจไม่เลิก ทำจนกว่าคุณจะประทับใจดีมั๊ย

วันนี้วันเสาร์ผมไม่มีลูกค้าว่างทั้งวันทั้งคืน ผมจะทำให้คุณอิ่มสุขเลย”

ปณัยถลาเข้าไปหาชนกานต์ หญิงสาวยังไม่ทันได้ตั้งตัว และไม่ได้คิดว่าเขาจะจู่โจมอย่างฉับพลันแบบนี้

จึงไม่ได้ระวังล้มลงไปกับที่นอนโดยมีตัวของปณัยกดตามลงมา

“ไม่เอา ไม่เอา ถอยไป!” ชนกานต์กรีดร้องสนั่น พยายามปัดไม้ปัดมือที่เหมือนหนวดปลาหมึกของปณัย

ให้ออกห่างจากตัว เบือนหน้าหนีปากจู๋ๆของเขาที่พรมจูบไปทั่วหน้าของเธอ

แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเหนื่อยหายใจไม่ออก เพราะอ้อมแขนแข็งแรงของปณัยรัดเธอแน่นขึ้นเรื่อยๆ

ราวกับงูเหลือมเวลาที่รัด เหยื่อ

ปณัยเห็นชนกานต์สลบแน่นิ่งไปเงียบๆ ไม่ดิ้นรนต่อก็ตกใจรีบขยับตัวออก

ช้อนตัวของหญิงสาวขึ้นมาเขย่าๆให้รู้สึกตัว

“นี่แม่เสือดาว ตื่นสิตื่น ล้อเล่นหน่อยเดียวเป็นอะไรอย่าทำแบบนี้ตื่นเร็วเข้า”

“โอ๊ย”

พลั๊ก!

ร่างสูงใหญ่ของปณัยลงไปกองกับพื้น ไม่ใช่ชนกานต์ที่ถีบเขาลงมาหรอก

เธอตัวเล็กกว่าเขาเยอะไม่มีแรงขนาดนั้น แต่หญิงสาวอยู่ดีๆก็ลืมตาขยับตัวถีบเข้าให้ที่กล่องดวงใจของเขา

อย่างแรง จนชายหนุ่มน้ำตาแทบร่วง ดิ้นพล่านจนตกเตียงลงมาเอง

ข้อศอกกระแทกเข้าให้กับพื้นทั้งจุกและเจ็บไปหมดทั้งตัว

“สมน้ำหน้า!” ชนกานต์ยิ้มด้วยความสะใจที่แผน ‘แกล้งตาย’ ข

องเธอสำเร็จ รีบมองหาเสื้อผ้าของเธอไปรอบห้อง

อยากจะแต่งตัวให้เสร็จก่อนที่ชายหนุ่มจะฟื้นตัวลุกขึ้นมาต่อสู้กับเธอ

“นี่นายเอาเสื้อผ้าของฉันไปไว้ไหน อย่าบอกว่าเคี้ยวกินเข้าไปเรียบร้อย ไม่ได้วิตถารขนาดนั้นใช่ไหม”

ชนกานต์ขยับผ้าห่มห่อตัวให้กระชับ กระโดดไปรอบห้องนอนพยายามหาเสื้อผ้า เพราะเธอไม่ทราบว่ามัน

หายไปไหน หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ จนกระทั่งสายตาเหลือบไปเห็นห้องน้ำที่อยู่ในตัวจึงรีบวิ่งตรงไปทันทีด้วย

ความหวัง แต่รีบมากไปหน่อยข้อขาสะดุดอะไรบางอย่างจนหน้าเกือบคว่ำ แต่ก็ทรงตัวเอาไว้ได้

มีเพียงแต่ผ้าห่มเท่านั้นที่หลุดลงไปกองที่พื้น ชนกานต์เห็นเสื้อผ้าของเธออยู่ที่พื้นห้องน้ำ

จึงถลาเข้าไปคว้าเอาไว้ด้วย ความดีใจ ไม่ได้ให้ความสนใจกับผ้าห่มที่ทำหลุดไปเมื่อครู่

คิดว่าอย่างไรเธอก็จะแต่งตัวอยู่แล้ว รีบแต่งให้เสร็จแล้วออกไปจากที่นี่ดีกว่า

ไปให้พ้นหน้าคนฉวยโอกาสแล้วค่อยว่ากันว่าจะกลับมาเล่นงานปณัยได้อย่างไร

“โรคจิตถึงกลับมาทำในห้องน้ำเลยเหรอ?” ชนกานต์แต่งตัวไปก็เสียววาบไป ไม่อยากจะคิดไปถึงเมื่อคืน

เธอไม่ทราบว่าปณัยทำอะไรกับเธอลงไปบ้าง แต่จากสภาพห้องน้ำและเสื้อผ้าของเธอที่เกลื่อนกลาดขนาด

นี้ เขาคงไม่ได้พาเธอนั่งสมาธิแน่ น่าเจ็บใจนักที่นานทีปีหนจะเมากับเขาทั้งที

แต่ดันซวยมาเจอปีศาจร้ายหน้าอ่อนอย่างปณัยเข้าให้ได้ แล้วต่อไปนี้เธอจะทำอย่างไรกัน

จะมีหน้าไปพบปะผู้คนมั๊ย ถ้าเพื่อนพี่น้อง หรือแม้แต่ลูกน้องของเธอรับทราบว่าเธอเสียพรหมจรรย์ให้กับคุณตัว!

“ว้าย!” ชนกานต์กรีดร้องลั่น

เมื่ออยู่ดีๆก็สัมผัสได้ถึงมือหนาใหญ่ที่เข้าโอบกอดนางจากด้านหลัง นิ้วเรียวร้ายซอกซอน

ไปตามรังดุมสาบเสื้อ สอดเข้าไปข้างในสัมผัสกับเต้าสวยที่อยู่ภายใต้เสื้อชั้นในตัวจิ๋วที่ห่อหุ้ม เอาไว้

เธอเพิ่งจะเริ่มแต่งตัวยังแต่ไม่เสร็จเลย เขาจะถอดเสื้อผ้าของเธอออกอีกแล้วอย่างนั้นเหรอ

“ได้ยินผมพูดไม่ชัดเมื่อกี้ใช่มั๊ย ผมบอกว่าวันนี้ผมมีเวลาอยู่กับคุณทั้งวัน บอกผมมาสิแม่เสือดาว

ว่าไม่ถูกใจลีลารักเมื่อคืนของผมตรงไหน จะเอาอย่างไร แรงเบา ถี่ ช้า แค่ไหนบอกเดี๋ยวผมจะทำให้”

ปณัยกระซิบที่ข้างหู เขากำลังจะปล่อยเธอไปแล้วเชียว

แต่เมื่อเธอร้ายหนักถึงขนาดทำร้ายส่วนอ่อนไหวของเขา

คนอย่างปณัยก็ขอเอาคืนหน่อย นักธุรกิจไม่ยอมคำว่าเสียผลประโยชน์อยู่แล้ว

ไม่มีทาง คอยดูเขาจะเรียกร้องค่าเสียหายให้คุ้ม