สามีพิศวาส / เพชรสลิล (พลิ้วอ่อน) สนพไลต์ออฟเลิฟ หนังสือใหม่

                เนื้อนุ่ม นักเขียนสาวคนสวยจำต้องเดินทางมายังมหานครฮ่องกงแทบจะทันทีที่รู้ข่าวการเสียชีวิตของ ‘สามีในนาม’ เธอไม่ได้ผูกพันกับเขานัก เพราะนอกจากทะเบียนสมรสที่จดไปเมื่อสามปีก่อน ก็แทบไม่มีอะไรบ่งบอกได้ว่าทั้งคู่คือสามีภรรยากันจริงๆ  เธอและเขาไม่เคย ‘กอด’  ไม่เคย ‘จูบ’  ไม่เคยทำ ‘อะไรๆ’ อย่างที่คู่แต่งงานควรทำ มรดกกองโตและหน้าที่ต่างหากที่ทำให้เธอต้องมาที่นี่ แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อคนที่ควรตายไปแล้วกลับยังมีชีวิตอยู่ มิหนำซ้ำคนสนิทของเขายังโยนภาระหนักอย่างการดูแลคน ‘ความจำเสื่อม’ มาให้เธออีก! คนพวกนั้นคงไม่รู้สินะ ว่าการห้าม ‘กาย’ และ ‘ใจ’ ไม่ให้หลงไปกับเสน่หาเย้ายวนของ ‘เพศชาย’ น่ะ มันยากขนาดไหน!

                คุณชายหยาง นักธุรกิจหนุ่มมาดขรึมที่รอดชีวิตจากอุบัติเหตุมาได้อย่างหวุดหวิดถึงกับหัวใจแกว่งไม่เป็นจังหวะเมื่อได้เจอกับ เนื้อนุ่ม ภรรยาในนามของตนอีกครั้ง สาวน้อยผู้ไม่เคยรู้เลยว่าเธอคือคนที่อยู่ในใจเขาเสมอมา ก็เพราะแบบนี้ไงเล่า เจ้าพ่อธุรกิจคนเก่งอย่างเขาถึงต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ได้ ‘คลุกวงใน’ กับเธอจริงๆ แทนการนั่งมองทะเบียนสมรสต่างหน้าคนสวยเสียที!

                “อย่ากัดฉันนะ”คิ้วเข้มหนาที่พาดเหนือดวงตาสีดำเลิกขึ้น ก่อนจะงับผิวเนื้ออ่อนๆ ตรงข้อมือของเธอ

                “อ๊ะ”  ไม่เจ็บหรอก แต่ร้องเพราะมันตกใจ

                “คุณทำอะไรของคุณ”  ใบหน้าของเขาไม่เปลี่ยนสี ริมฝีปากแดงเหมือนสีเลือดบิดเบ้

                “ฉันแค่อยากจะทดสอบดูว่าเนื้อของเธอมันนุ่มจริงไหมก็เท่านั้น”

                “โรคจิต”เนื้อนุ่มผุดลุกจากเตียง ถูนิ้วลงบนรอยกัดของเขา ดวงตาจับนิ่งอยู่ที่คนบนเตียงอย่างระแวง นี่ขนาดถูกมัดไว้เขายังกัดเธอได้ อีกอย่างมันไม่มีวิธีทดสอบความนุ่มที่ดีกว่านี้แล้วหรืออย่างไร

                ดวงตาสีถ่านของเขาหรี่ลงมองมาที่เธออย่างครุ่นคิด

                “เธอเป็นเมียฉันแน่เหรอ”

                “ก็ใช่น่ะสิ”เนื้อนุ่มทำปากยื่น เชิดคางขึ้น “ถ้าไม่เชื่อฉันจะเอาทะเบียนสมรสให้ดู”

                เปลือกตาของเขาหลุบลง สำรวจเรือนร่างของเธอ

                ช่องท้องของเธอหดเกร็งเมื่อสายตาของเขาอ้อยอิ่งอยู่ที่ทรวงอก แม้จะใส่เดรสสีดำเรียบๆ แต่มรดกทางพันธุกรรมที่ได้รับมาจากยายก็คอยแต่จะล้ำหน้าชาวบ้านชาวช่องเขาออกมาเสมอ เธอทำเสียงฮึ่มฮั่มในลำคอ

               “ฉันหมายถึงเราเคยนอนด้วยกันไหม”